Είμαι εγγονή ενός παππού που έδωσε μάχες στ᾿ αλβανικά βουνά. Γύρισε με ένα χέρι. Μεγάλωσε τα παιδιά του γράφοντας με το μοναδικό του χέρι σελίδες ιστορίας που δεν τις είχαν τα βιβλία των παιδιών του.
Είμαι εγγονή ενός παππού που έδωσε μάχες στ᾿ αλβανικά βουνά. Γύρισε με ένα χέρι. Μεγάλωσε τα παιδιά του γράφοντας με το μοναδικό του χέρι σελίδες ιστορίας που δεν τις είχαν τα βιβλία των παιδιών του.
Ήταν απρόσμενη τούτη η ήττα! Λίγες χιλιάδες απέναντί τους και όχι μόνο δεν κατάφεραν να τους νικήσουν, αλλά τράπηκαν σε άτακτη φυγή σαν είδαν να σκοτώνονται τριανταέξι δικοί τους.
Τις τρεις πρώτες μέρες του πολέμου του 1940, το ελληνικό πυροβολικό με τις εύστοχες βολές του εξάρθρωσε σχεδόν την επιθετική διάταξη του ιταλικού πυροβολικού και των τεθωρακισμένων, και επέφερε στο πεζικό πολλές απώλειες.
Κάθε που τα φύλλα του χρόνου μετρούν του Οκτώβρη τις μέρες, νιώθεις ένα σωρό μνήμες να ζωντανεύουν. Οι μέρες οι ηλιόλουστες γιορτάζουν των Βαλκανικών τις νίκες και της Θεσσαλονίκης το Πάσχα...
Συμπληρώνονται φέτος πέντε χρόνια από την υπογραφή της λεγόμενης «Συμφωνίας των Πρεσπών». Μιας συμφωνίας η οποία συνομολογήθηκε στις 12.6.2018 ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τη μέχρι τότε πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, και τέσσερα χρόνια από την 12/2/2019,ημέρα που τέθηκε σε ισχύ.
Εμείς οι Έλληνες είμαστε πολύ πλούσιοι. Έχουμε πολλούς θησαυρούς, ανεκτίμητους — και δεν εννοώ τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Αιγαίο. Ομιλώ για πνευματικούς θησαυρούς. Έχουμε την ορθόδοξη πίστη μας. Έχουμε τη γλώσσα μας, την ελληνική, που θαυμάζουν οι αιώνες και σπουδάζουν οι ξένοι. Γιατί όμως ονομάζουμε τη γλώσσα μας θησαυρό;
Τα πολυσέλιδα αφιερώματα των εφημερίδων και οι έντονες τοποθετήσεις στα ΜΜΕ διαφόρων προσώπων της κοινωνικής ζωής, που σχολίαζαν τα γεγονότα παιδεραστίας και των συναφών εγκλημάτων, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ελληνική πραγματικότητα μέσα στο 2022, έδωσαν την εντύπωση ότι τα φαινόμενα αυτά εμφανίσθηκαν «εξ ουρανού» σε ένα κράτος με δεδομένες ηθικές αρχές και αξίες.
Τον είπαν: «ο πατέρας του στρατιώτη», «ο άγιος των προσφύγων», «ο προστάτης των ορφανών», «ο φτωχός πρωθυπουργός», «ο υποστηρικτής και συμφιλιωτής του λαού», «ο εθνοσωτήρας», «Μαύρος Καβαλάρης», «ο γνήσιος πατριώτης, ο ανιδιοτελής πολιτικός, υπόδειγμα δημόσιας ηθικής» και άλλα πολλά.
Από τις 14 Νοεμβρίου ως τις 7 Δεκεμβρίου 1940 ο ένδοξος ελληνικός στρατός αποβάλλει τους Ιταλούς εισβολείς από τα ελληνικά εδάφη και απελευθερώνει τη σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο.
Όταν Έλληνες διανοούμενοι παραβλέπουν ή παραποιούν βασικά στοιχεία της ελληνικής ιστορίας προκειμένου να ικανοποιήσουν την ιδεολογική τους συλλογιστική, ξαφνιάζεται κανείς θετικά όταν ξένοι επιστήμονες αναδεικνύουν την ιστορική πραγματικότητα με ενάργεια, ακρίβεια αλλά και γλαφυρή παρουσίαση.