Άρθρα

«Μου φαινόταν ότι τα τρομερά, αγωνιώδη, απελπισμένα ουρλιαχτά, που εκλιπαρούσαν για βοήθεια, δεν θα έπαυαν να με κυνηγάνε σε όλη μου τη ζωή» έγραψε.

Η Σμύρνη επί πέντε μέρες καιγόταν από άκρη σε άκρη. Οι φλόγες έκαιγαν σπίτια, επιχειρήσεις και ανθρώπους. Μόνο η μουσουλμανική και η εβραϊκή συνοικία γλύτωσαν, καθώς ο άνεμος έπνεε αντίθετα από αυτές.

Από τις 14 Νοεμβρίου ως τις 7 Δεκεμβρίου 1940 ο ένδοξος ελληνικός στρατός αποβάλλει τους Ιταλούς εισβολείς από τα ελληνικά εδάφη και απελευθερώνει τη σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο.

Στην επέτειο των 100 χρόνων από την «Καταστροφή» καλούμαστε να σταθούμε αντιμέτωποι με την αλήθεια και να αναμετρηθούμε μαζί της.

Η Μικρασιατική Καταστροφή είναι μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της παγκόσμιας ιστορίας. Οι μαρτυρίες — καταθέσεις ψυχής όσων έζησαν από κοντά τα φοβερά εκείνα γεγονότα — συγκλονίζουν εκατό χρόνια μετά τον αναγνώστη.

10 Μαΐου του 1910, και η Σμύρνη έχει ντυθεί στα γιορτινά της, για να υποδεχθεί το νέο της Μητροπολίτη, Χρυσόστομο Καλαφάτη. Πόσες προσδοκίες γεννούσε τούτος ο ερχομός στον ελληνισμό της Ιωνίας! Ολόκληρος ο ελληνισμός, ο κόσμος όλος γνώριζε τον Χρυσόστομο και τη δράση του.

Σε υποδέχονταν μόλις έμπαινες στον μικρό σκοτεινό νάρθηκα. Στερεωμένες στον μαυρισμένο από τους αιώνες πέτρινο τοίχο, έμεναν κουλουριασμένες στο λιθόστρωτο δάπεδο, για να μαρτυρούν τη φρίκη κάποιων ψυχών… Οι αλυσίδες των δαιμονισμένων, στο μικρό βυζαντινό Καθολικό της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο χωριό Καταρράκτης στα Τζουμέρκα, ήταν αξιοθέατο πια για όσους έφταναν εκεί ψηλά να […]

Απερίγραπτες είναι οι δωρεές του Θεού Πατέρα μας στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ανάμεσα σ’ αυτές η φανέρωση πλήθους σύγχρονων αγίων. Για τρίτη φορά από το 2019 που αγιοκατατάχθηκε, θα τιμηθεί στις 11 Ιουλίου η ιερή μνήμη ενός μεγάλου ησυχαστή του 20ου αιώνα, του αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ.

Όταν Έλληνες διανοούμενοι παραβλέπουν ή παραποιούν βασικά στοιχεία της ελληνικής ιστορίας προκειμένου να ικανοποιήσουν την ιδεολογική τους συλλογιστική, ξαφνιάζεται κανείς θετικά όταν ξένοι επιστήμονες αναδεικνύουν την ιστορική πραγματικότητα με ενάργεια, ακρίβεια αλλά και γλαφυρή παρουσίαση.

Πάντοτε θεωρούσα τον εαυτό μου «τυχερό» για την υγεία και αρτιμέλεια. Κάθε που συναντούσα κάποιον που δεν απολάμβανε αυτά τα δώρα, ίσως πηγαία να σήκωνα τότε το βλέμμα μου στον ουρανό με ευγνωμοσύνη. Και κάθε που περπατώντας στο δρόμο συναντούσα ανάπηρους ζητιάνους ή παιδιά καταδικασμένα στην αθλιότητα, καρφωνόταν το αγκάθι στη σκέψη: Γιατί; Γιατί αυτή […]