Έρχεται στον κόσμο η χαρά!
Ελεύθερος & αληθινός!
Ο κόσμος μας
Αποκάλυψις του Ιωάννου 1930 χρόνια από τη συγγραφή της
Το υπερβατικό στοιχείο στην ποίηση του Σολωμού! | Μέρος Γ΄

Η μετάβαση
Η μεγάλη γιορτή του Αϊ-Δημήτρη
Δοξολογική έκφραση της αρχέγονης εκκλησίας
Από τη φυσική και τη μεταφυσική στη θεογνωσία
Το υπερβατικό στοιχείο στην ποίηση του Σολωμού

Ο Σταυρός ο δικός Του και ο σταυρός ο δικός σου
Η Κυρά της Ρούμελης
Αυτό δεν θα τολμούσα να το κάνω…
Το υπερβατικό στοιχείο στην ποίηση του Σολωμού
Ορυκτά καύσιμα σαν το παιχνίδι του θησαυρού

Πρωινό Σαββάτου Νοεμβρίου. Τακτικό υπεραστικό δρομολόγιο που ενώνει την πρωτεύουσα με πόλη του ηπειρωτικού κορμού της χώρας. Στην καθιερωμένη πολύβουη και πολύκοσμη στάση ο χρόνος λιγοστός, το κρύο πολύ.

Εδώ οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι κρυφά. Δεν μπορούν να επικοινωνήσουν, και αυτό γεννά τη δυστυχία τους. Δεν κοιτάνε ο ένας τον άλλον στα μάτια. Ένα μόνο βλέμμα μπορεί να είναι ελεημοσύνη σ᾽ ένα τέτοιο μέρος.

Ένας χρόνος κυλάει προς το τέλος του.
Φορτωμένος με λάθη, με πάθη, με άνισους πολέμους, με την αλήθεια που φέρνει η ενσυνείδητη εξαχρείωση ατόμων και λαών, με θυμό και αγανάκτηση από τους πολλούς.

Τους το είχανε τονίσει στα γυμνάσια: Μόλις δοθεί το σήμα κινδύνου, με τα σωσίβια στο χέρι έπρεπε να τρέξουν όλες στην προκαθορισμένη λέμβο. Κάθε καθυστέρηση θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή τους. Το πλοίο μπορούσε να βυθιστεί άμεσα.

Ο Οκτώβρης έρχεται πάντοτε φορτωμένος με μνήμες. Η λέξη «όχι» αποκτά μια βαρύτητα που υπερνικά τις λέξεις. Γίνεται στάση, γίνεται αντίσταση, γίνεται σύνορο ανάμεσα στην αξιοπρέπεια και την υποταγή.

Στέκουν οι μήνες σιωπηλοί στο κατώφλι της συνείδησης και περιμένουν ν᾿ αφουγκραστούμε τον ρυθμό τους. Οκτώβριος, η καρδιά του φθινοπώρου, ένας μήνας βαθιά μεταβατικός.