Πάντοτε θεωρούσα τον εαυτό μου «τυχερό» για την υγεία και αρτιμέλεια. Κάθε που συναντούσα κάποιον που δεν απολάμβανε αυτά τα δώρα, ίσως πηγαία να σήκωνα τότε το βλέμμα μου στον ουρανό με ευγνωμοσύνη. Και κάθε που περπατώντας στο δρόμο συναντούσα ανάπηρους ζητιάνους ή παιδιά καταδικασμένα στην αθλιότητα, καρφωνόταν το αγκάθι στη σκέψη: Γιατί; Γιατί αυτή […]