Έτσι θα ᾽ρθει, χωρίς θόρυβο. Θα σιγοπερπατήσει στης ψυχής σου τους δρόμους, για να μη σε ταράξει, να μη σε συντρίψει. Όλα τα ξέρει. Σε νιώθει καλά τσακισμένος πως είσαι. Τίποτα άλλο δεν μπορείς να αντέξεις, ίσως ούτε και τον θόρυβο του δικού Του βηματισμού.
Γι᾽ αυτό έρχεται προσεκτικά, αθόρυβα, διακριτικά. Κι έρχεται όλος στοργή. Να μη σε πληγώσει, να μη σε τραυματίσει, να μη σε τρομάξει. Ίσως και να μη θέλει, ακόμη, να σε κάνει να ντραπείς. Γιατί Εκείνος, αν και κρατά στα χέρια Του την εξουσία όλου του κόσμου, δεν συντρίβει ποτέ ραγισμένα καλάμια. Δεν συντρίβει ποτέ καρδιές αδύναμες, τσακισμένες απ᾽ την αμαρτία.
«Κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει» (Ματθ. ιβ΄ 20). Καλάμι τσακισμένο δεν θα το σπάσει, δεν θα το ρίξει κάτω, δεν θα το αποτελειώσει. Εκείνος όλα τα γνωρίζει. Βλέπει πως κάτι ακόμα σε κρατάει ενωμένο στη ρίζα, κάτι η ψυχή σου αναζητάει, κι ας μην το καταλαβαίνεις πολύ.
Κι έρχεται όλος σεβασμό, όλος αγάπη. Έρχεται να σε στηρίξει. Να σου πει μυστικά στης καρδιάς σου τα βάθη να μη φοβάσαι. Να σου πει πως Εκείνος δεν συντρίβει ποτέ τσακισμένα καλάμια…
Τεύχος Ιανουαρίου 2025