Η υπόσχεση του Κυρίου προς τους μαθητές Του ολοκληρώνεται με την έσχατη πράξη του κύκλου της Θείας Οικονομίας, το δώρο του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής.
«Ἐάν ἀγαπᾶτέ με, τάς ἐντολάς τάς ἐμάς τηρήσατε, καί ἐγώ ἐρωτήσω τόν πατέρα καί ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τόν αἰῶνα, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας…» (Ιω. ιδ΄ 15-17).
Ο Κύριος ονόμασε το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος Παράκλητο, δύναμη, παρηγοριά, χαρά, παραμυθία. Παρηγοριά για τους μαθητές, για την ορφάνια που ένιωσαν με την απουσία του Χριστού εν σαρκί, παραμυθία και για όσους μπορούν να αισθανθούν την ορφάνια της ζωής από την έλλειψη της παρουσίας Του.
Σύμφωνα με τον άγιο Κύριλλο Ιεροσολύμων «ένα και μοναδικό είναι το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος. Είναι ζωντανό, λογικό, πάντοτε και πανταχού παρόν μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό. […] Είναι νερό ζωντανό, που αναβλύζει για να μας χαρίζει την αιώνια ζωή. Έτσι παρομοίασε ο Κύριος κάποτε το Άγιο Πνεύμα, που θα λάβουν όσοι πιστεύουν σ᾿ Αυτόν. […] Και γιατί, άραγε, παρομοίασε με νερό τη χάρη του Πνεύματος; Γιατί το νερό είναι το κύριο συστατικό της ζωής. Γιατί απ᾿ τον ουρανό κατεβαίνει το νερό της βροχής. Γιατί μια και απλή είναι η μορφή του, μα η ενέργειά του πολυποίκιλη. Βρέχει σ᾿ όλη την πλάση. Αλλά αυτή η βροχή δίνει λευκότητα στα κρίνα, κόκκινο στα τριαντάφυλλα, πορφύρα στους μενεξέδες και στους υάκινθους. Άλλον καρπό θρέφει στον φοίνικα και άλλον στην κληματαριά. Γίνεται “τοις πάσι τα πάντα”, κι όμως, είναι αυτή η ίδια η απλή βροχή.
Έτσι και το Πνεύμα το Άγιο. Είναι ένα και αδιαίρετο, αλλά μοιράζει τα χαρίσματά Του όπως θέλει[…].
Όπως το μισοξεραμένο δέντρο, όταν ποτιστεί, πετάει βλαστάρια, έτσι και η αμαρτωλή ψυχή, με τη μετάνοια και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, φέρνει γλυκόχυμους καρπούς[…].
Κι η καθαρή καρδιά είναι το περιβόλι του Παρακλήτου με τους γλυκόχυμους καρπούς Του: την αγάπη και τη χαρά, την ειρήνη και τη μακροθυμία, τη χρηστότητα και την αγαθοσύνη, την πίστη, την πραότητα και την εγκράτεια (Γαλ. ε΄ 22-23)».1
Είναι δική μας επιλογή αγάπης και ελευθερίας να μη μείνουμε απαράκλητοι. Ορφανοί από τον πλούτο των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.
Να λαχταράμε τη χαρά της συμμετοχής στη ζωή του Θεού, για την οποία έχουμε κληθεί.
Να παρακαλούμε το Άγιο Πνεύμα να εισέλθει στα κατάβαθα της ψυχής μας, να μας δώσει δύναμη ν᾿ αντέξουμε την κάθε δοκιμασία, να μας χαράξει δρόμους σωτηρίας, να μας ανοίξει οδούς προς το Φως.
Τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου 2024
- Η φωνή των Πατέρων (7), Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων: «Ο Παράκλητος», Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής. ↩︎
