Ο κόσμος συνεχώς και σκοτεινιάζει. Το «μυστήριον τῆς ἀνομίας ἤδη ἐνεργεῖται» μέσα σ᾿ αυτόν (Β΄ Θεσ. β΄ 7). Τα λόγια του Κυρίου μπροστά στο Σταυρό Του «αὕτη ἐστίν ἡ ὥρα καί ἡ ἐξουσία τοῦ σκότους» (Λουκ. κβ΄ 53) επιβεβαιώνονται όλο και περισσότερο, όσο η ιστορία βαίνει προς τα έσχατα. Η στιγμή της πλήρους κορυφώσεως της πάλης ανάμεσα στον Χριστό και τον διάβολο στα εγκοσμιοκρατικά πλαίσια πλησιάζει· τότε που οι δικοί Του θα αναμετρηθούν με το κατεξοχήν όργανο της κυριαρχίας του διαβόλου στη γη, τον αντίχριστο. Αλλά και κάθε άλλη τέτοια αναμέτρηση προ της εσχάτης εκείνης, το ίδιο ποιον φέρει. Οι χριστιανοί δηλαδή καλούνται διαρκώς σε αντίσταση κατά του διαβόλου. Και σε εποχές κορυφώσεως του αγώνος η αντίσταση αυτή καλείται να πάρει μορφές δυναμικές και αποφασιστικές.
Η δυναμικότερη μορφή πολέμου κατά της Εκκλησίας είναι η κήρυξη διωγμού της, φανερή ή συγκαλυμμένη. Στην περίπτωση αυτή η δυναμικότερη μορφή αντιστάσεως του χριστιανού είναι το μαρτύριο!
Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος στην επιστολή του προς Ρωμαίους, την οποία έγραψε στο δρόμο προς το μαρτύριο, δίνει τον μεγαλειωδέστερο από όσους έχουν μέχρι σήμερα διατυπωθεί ορισμό του Χριστιανισμού: ««Οὐ πεισμονῆς τό ἔργον, ἀλλά μεγέθους ἐστίν ὁ Χριστιανισμός, ὅταν μισῆται ὑπό τοῦ κόσμου»(*). Η υπόθεση του Χριστιανισμού δεν είναι να πείσεις τον άλλον με επιχειρήματα, αλλά το μεγαλείο του να μισεί ο κόσμος τους χριστιανούς.
Μεγαλείο για τους ακολούθους του Κυρίου το να τους μισεί ο κόσμος… Τι υπέροχα παράδοξος λόγος!
Μυστήριο βαθύ, ίδιας υφής με το μυστήριο του Σταυρού του Χριστού. Μυστήριο, το οποίο θα μπορούσε λεκτικά να περικλεισθεί σε δυο λέξεις:
Νίκη διά της ήττας.
Ο Κύριος ήρθε στον κόσμο για να συντρίψει τον διάβολο και την εξουσία του επάνω στους ανθρώπους. Και νίκησε τελικά τον διάβολο. Πως όμως τον νίκησε; Ηττώμενος από εκείνον στο Σταυρό. Πεθαίνοντας. Δη- λαδή μαρτυρώντας. Ο Κύριος είναι ο πρώτος μάρτυς και αυτός που διδάσκει στους δικούς Του τον τρόπο νίκης εναντίον των οργανωμένων δυνάμεων του κακού.
Και ο τρόπος αυτός είναι ο θάνατος…
Κάθε μυστήριο περικλείει θεατή και αθέατη πλευρά. Στο μυστήριο του Σταυρού η θεατή πλευρά είναι ότι ο Χριστός νικήθηκε. Θέαμα ζοφερό: το σώμα του Θεανθρώπου κρεμασμένο πάνω στο ξύλο της ατιμίας· νεκρό. Αυτό βλέπει ο κόσμος. Πάντοτε. Και βγάζει τα συμπεράσματά του…
Και οι ίδιοι οι χριστιανοί δεν το αρνούνται αυτό. Γι᾿ αυτό και βαδίζουν προς το μαρτύριο, προς τον σταυρό τους με προθυμία και ανεπίστροφη διάθεση, όπως Εκείνος. Και δέχονται να σταυρωθούν, να συσταυρωθούν με Εκείνον.
Διότι το μυστήριο του Σταυρού περικλείει και την αθέατη πλευρά. Κι αυτή είναι η νίκη που στήνεται σε παγκόσμιο πεδίο διά της ενεργείας του. Νίκη εναντίον του διαβόλου και όλων των δυνάμεων «τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (Εφ. ς΄ 12). Απελευθέρωση του ανθρώπου από την τυραννική εξουσία, την καταδυνάστευση του σατανά και των οργάνων του. Λύτρωση, σωτηρία του ανθρώπου. Μετάβασή του στην τροχιά της βασιλείας των Ουρανών, στην ελευθερία της δόξης των τέκνων του Θεού.
Τι κι αν ο κόσμος δεν είναι σε θέση να εννοήσει αυτές τις συνέπειες; Μήπως και πόσοι είδαν τον Κύριο αναστημένο; Σταυρωμένο όμως όλοι.
Αυτό θα επαναλαμβάνεται πάντοτε, μέχρι τα έσχατα της ιστορίας. Όσοι όμως διαθέτουν και άλλα μάτια, αισθήσεις πνευματικές, είναι σε θέση να εποπτεύσουν την ανάσταση του κόσμου, την ανόρθωσή του, κάθε φορά που το μυστήριο του Σταυρού του Χριστού επαναλαμβάνεται στη ζωή των χριστιανών με το μαρτύριο.
Νίκη άλλης τάξεως, καθώς ο μάρτυς φέρει μέσα του τη θεία αγάπη, η οποία «ἐκκέχυται ἐν τῇ καρδίᾳ» αυτού «διά Πνεύματος Ἁγίου» (Ρωμ. ε΄ 5). Κι αυτή η έκχυσις, δωρεά και χάρις του Αγίου Πνεύματος, είναι αδύνατον να περιορισθεί στα στενά πλαίσια της ατομικότητας, αλλά διακτινώνεται στα πέρατα του κόσμου τοπικά και της ιστορίας χρονικά. Μια νίκη με παγκόσμια και αιώνια ισχύ και αξία.
Μαρτύριο!
Η δόξα της Εκκλησίας. Το αυτοκρατορικό της ένδυμα. Η πορφύρα και ο βύσσος που περιβάλλεται. Όπως ακριβώς και ο Νυμφίος της, ο Νικητής του θανάτου, ο Βασιλεύς της δόξης επί του Σταυρού.
Μια δόξα που θα στεφανώνει αιώνια όσους αξιωθούν στη ζωή αυτή να φορέσουν ετούτο το ένδυμα…
(*) Ιγνατίου Αντιοχείας, Επιστολή προς Ρωμαίους, 3,3, ΕΠΕ 4, 114.
Τεύχος Μαρτίου 2023
