Πολλούς κάλεσε ο Ἄρχοντας με ἐπίσημη πρόσκληση, μεγιστάνες και πλούσιους, προκειμένου να συμμετάσχουν στο εορταστικό βραδινό συμπόσιο. Εκείνοι αρνήθηκαν. Άλλοι δέχθηκαν. Φτωχοί ετούτοι και άσημοι και ἐξουθενημένοι. Και το τραπέζι τελικά γέμισε συνδαιτημόνες. Η ευωχία του μεγάλου δείπνου άρχισε…
«Δείπνον μέγα»!
Δείπνο· όχι γεύμα. Σαφής η διαφορά. Τα επίσημα τραπέζια είναι βραδινά. Οι μεγάλες εορτές, οι πάνδημες πανηγύρεις, τα επίσημα συμπόσια εορτάζονται με δείπνο και όχι με γεύμα. Διότι εκείνη τη βραδινή ώρα, στο κλείσιμο της ημέρας, όταν όλες οι εργασίες και υποχρεώσεις έχουν κοπάσει, η ευφροσύνη ξεδιπλώνεται άκρατη. Και χωρίς στενούς χρονικούς περιορισμούς. Μπορεί να παραταθεί πολύ, μέχρι τα ξημερώματα, η ευωχία, ο πότος, ο χορός.
Ο Κύριος, όταν αναφέρεται στη Βασιλεία Του, συχνά χρησιμοποιεί την εικόνα του δείπνου. Και προκειμένου να υποδηλώσει την ατέρμονη ευφροσύνη, αγαλλίαση, χαρά που επικρατεί στο δείπνο της Βασιλείας, συμβαίνει κάποτε να αναφέρεται όχι απλά σε επίσημο δείπνο, αόριστα, αλλά συγκεκριμένα σε δείπνο γαμήλιο (βλ. Ματθ. κβ΄ 2 εξ.). Πρόκειται για την εναργέστερη έκφραση της απόλαυσης των πνευματικών αγαθών της Βασιλείας Του εκ μέρους των μετεχόντων σ᾿ αυτήν. Εικόνα και έκφραση που απαράλλακτα εμφανίζεται και στο προφητικό βιβλίο της Αποκαλύψεως: «Μακάριοι οἱ εἰς τό δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι» (Αποκ. ιθ΄ 9). «Δεῖπνον δέ Χριστοῦ ἡ τῶν σωζομένων ἑορτή καί εὐφροσύνη ἐναρμόνιος», η μουσική απόλαυση και εορτή των δικαίων που έχουν πετύχει τη σωτηρία τους, «ἧς μακάριοι οἱ τευξόμενοι καί τῷ ἁγίῳ τῶν καθαρῶν ψυχῶν νυμφίῳ εἰς τόν αἰώνιον νυμφῶνα συνεισελευσόμενοι» (Ανδρέας Καισαρείας). Όσοι την κατορθώνουν είναι μακάριοι, καθώς μάλιστα εισέρχονται μαζί με τον άγιο Νυμφίο των καθαρών ψυχών στον αιώνιο νυμφικό θάλαμο. Εδώ η χαρά και ευφροσύνη συμπλέκονται και με την αἰώνια αγάπη και αφοσίωση των ψυχών που έχουν καταστεί νύμφες Χριστού προς τον θειο Νυμφίο τους. Μέθη ιερή, έξαρση πνευματική, που λαμβάνει την πλήρη ικανοποίησή της στην άρρηκτη ένωση με τον Χριστό.
Μακάριες οι ψυχές που επιθυμούν τα υπερφυή αυτά μεγαλεία. Αυτές είναι που θα παρακαθίσουν μαζί με τον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ στο συμπόσιο της Βασιλείας, στο «μέγα Δείπνον», όπου θα εισέλθουν με το ένδυμα γάμου, «βύσσινον λευκόν καθαρόν» (Αποκ. ιθ΄ 8), το οποίο θα έχουν υφάνει με τις αρετές τους. Θα εισέλθουν, για να ανακλιθούν στην τράπεζα, και μαζί με τον Οικοδεσπότη Χριστό να πίνουν καινόν το ποτήριον της αμπέλου, της αιώνιας ευφροσύνης, και να δέχονται από Εκείνον τη διακονία και πλήρωση όλων των άπειρων και αιώνιων εφέσεών τους, καθώς ο Ίδιος το εβεβαίωσε, ότι «περιζώσεται καί ἀνακλινεῖ αὐτούς καί παρελθών διακονήσει αὐτοῖς» (Λουκ. ιβ΄ 37).
Ασύλληπτες δωρεές και καταστάσεις, προορισμένες για τις μεγάλες εκείνες ψυχές που θα δεχθούν την πρόσκληση του Μεγάλου Δείπνου. Για όσες ακόμα απέμειναν να επιθυμούν τα μεγάλα και υπερφυή!
Τεύχος Δεκεμβρίου 2025
