Κάρφωσε το βλέμμα Του μπροστά. Γνώριζε ότι πλησίαζαν οι μέρες της προσφοράς της ατίμητης θυσίας Του επί του Σταυρού. Η απόφασή Του αμετακίνητη. Η αγάπη Του άπειρη. Θα προσφέρει τη ζωή Του για τη σωτηρία του κόσμου. «Ἐστήριξε τό πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ πορεύεσθαι εἰς Ἱερουσαλήμ» (Λουκ. θ΄ 51).
Οι μαθητές Του πάντα δίπλα. Δεν καταλαβαίνουν, βέβαια, καλά τι πρόκειται να γίνει. Ακούν για παθήματα, σταυρό, θάνατο και οπωσδήποτε οι ψυχές τους μπαίνουν σε ταλαιπωρία. Όμως, δεν αποχωρίζονται τον Διδάσκαλο. Ο Χριστός πηγαίνει μπροστά. Αυτοί ακολουθούν. Η αγωνία, οι απορίες, οι φόβοι για όσα περιμένουν να τους βρουν μαγνητίζονται από την αποφασιστικότητα του Διδασκάλου. Αυτή η προσήλωση του Κυρίου τους κάνει να συνεχίζουν να Τον ακολουθούν.
Μαθητές στον δρόμο της θυσίας. Αληθινοί Μαθητές. Το απέδειξαν και με τη δική τους τελευταία διαδρομή πάνω σ᾽αυτή τη γη. Άντεξαν να φτάσουν στη θυσία.
Δρόμοι πάντα ανοίγονται μπροστά στα μάτια σου. Σε κάθε εποχή. Δρόμοι με παθήματα, δυσκολίες, αγωνίες και φόβους. Δρόμοι καθημερινοί, γεμάτοι εμπόδια. Δρόμοι που αμφισβητούν την αλήθεια και υπερηφανεύονται για το ψέμα. Δρόμοι που διαφημίζουν τη διαστροφή και λοιδορούν την αξία του ανθρώπου.
Και δυστυχώς το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο. Σταυρός μοιάζει να φαίνεται στο τέλος.
Και τότε λές… γνωστός ο δρόμος. Είναι οι καιροί που σε θέλουν μαθητή με καρφωμένο το βλέμμα στη θυσία. Ν᾿ αντέξεις και τον δρόμο και το τέλος του. Γιατί ο Διδάσκαλος έτσι σου έδειξε. Αυτό σου έμαθε.
Οι δρόμοι σου, οι ίδιοι, οι καθημερινοί, μια Ιερουσαλήμ κρύβουν στο τέλος, αν είσαι μαθητής. Περνούν από σταυρό. Μα έτσι θα ᾽ρθει η ανάσταση.
Οι μαθητές Του να μη λείψουνε, κι ας είναι οι καιροί μας δύσκολοι κι οι δρόμοι σκοτεινοί.
Γραίγος
Τεύχος Απριλίου 2024
